آئین مستان

فروزنده شده آتش قهر خدا

زداغ جگر و سوزش زهر جفا

نشان از کبودی به چهره تارش

نشسته آثار تازیانه به جسم بیمارش

کاری تر آتش زهر خاطراتش

می سوزد به یاد درب خانه ی مادرش

زخم مدینه بر جگر او

برسر بالینش پسر او   

می کشد از این غم نفس آخرش

مظلوم آقام آقام آقام آقام

غریب آقام آقام آقام آقام

امام صادق

چکد خون به زمین از جراحات تنش

مهیا کند از باب غسل و کفنش

زبغضی لبالب به وسعت صحرا

که می رسد بر مشام او عطر مادرش زهرا

در این بی قراری این چشم انتظاری

دارد روی گونه اشک روضه کربلا

پر شده از غم کاسه صبرش

وسعت این دنیا شده قبرش

 پر کشد امشب سوی لقای خدا

مظلوم آقام آقام آقام آقام

غریب آقام آقام آقام آقام

امام صادق

پریشان همگی از نصاری و یهود

که جرم و ستم این نبی زاده چه بود

خروشی به پا در سراسر عالم

ادا شده بار دیگر اجر پیمبر خاتم

شد مزد رسالت آزار و جسارت

بر آل پیمبر از ذریه فاطمه

از غم حجت آل پیمبر

وارث صاحب سوره کوثر

آمده سیل اشک به چشم همه

مظلوم آقام آقام آقام آقام

غریب آقام آقام آقام آقام

امام صادق

هر کی حرم رو دیده

 دل از همه بریده

رو قاب قلبش عکسه

شیش گوشتو کشیده

بال ملائک آقا جاروی هیئتاته

بهشت با اون قشنگیش شعبه ی کربلاته

حرم برا من ذکر لب شد

حرم برا من تاب و تب شد

حرم برا من مشق شب شد

حرم رو آخر من میبینم

ثارالله، آقام آقام آقام آقام

خودت میدونی جز تو دیگه کسی ندارم

بگی دوسم نداری سیاهه روزگارم

آرزوم اینه آقا که بمونم کنارت

کسی خبر نداره شاید بیام به کارت

حرم یه عمره شده بهشتم

حرم عجیبه سرنوشتم

رو سر این دل نوشتم

حرم به یاد تو غمگینم

حرم برا من ذکر لب شد

حرم برا من تاب و تب شد

حرم برا من مشق شب شد

حرم رو آخر من میبینم

ثارالله، آقام آقام آقام آقام

ولم نکن آقاجون تا که برات بخونم

یه رو سیاهم اما هنوز همون دیوونه ام

گفته بودم که این دل یه عبد دور گرده

هر جا بره دوباره پیش تو بر می گرده

نگو رو قلبم پا میذاری

نگو دوباره نه میاری

نگو برا من جا نداری

یه گوشه تو صحنت میشینم

ثارالله، آقام آقام آقام آقام

مجنون وقتی که با اسم تو برخورد

همه چیزو دیگه از یاد برد

پای عشق تو سرانجام مرد

وقتی واسه روضه هات پریشونم

ذکر عشق تو رو میخونم

پای غم های تو میمونم

دنیا، دنیا

از ازل به ما میگن یه مشت دیوونه

دنیا، دنیا

کار عاشقی ما فوق جنونه

ارباب، ارباب

منو تو حسرت کربلات نزاری

ارباب، ارباب

اسمم تو جزو نوکرات بیاری

ثارالله حسین...

وقتی که با تو من آشنا گشتم

به همه ی دنیا پشت کردم

دلمو من به تو خوش کردم

زهرا نوکرات خیلی دوست داره

روز محشر همه کاره

ما رو تو آتیش نمیزاره

ارباب، ارباب

من اگرچه نوکری پست حقیرم

ارباب، ارباب

آرزوم که تو صحن تو بمیرم

ارباب، ارباب

افتخارمه که جزو نوکراتم

ثارالله حسین...

وقتی که دلم بی کس بی یاره

همیشه در پی دلداره

عشق من فقط علمداره

امشب به هوای تو پریدم من

بهتر از تو ندیدم من

تا به صحن تو رسیدم من

عباس، عباس

تویی که ساقی لشگر حسینی

عباس، عباس

آخرین امید خواهر حسینی

ثارالله حسین...

به دلم افتاده آقا

که دیگه می خوای بیایی

دل حسرت کش ما رو

بکنی کرب و بلایی

می دونم مولا

با تو همواره

کربلا رفتن

صفایی داره

داغ هجران تو شده

یابن زهرا قاتل من

آرزوی کرب و بلا

مانده مولا بر دل من

یا اباصالح مددی

آقای من، دلیل گریه های من

دلم برای تو، حرم برای من

به روی گنبدت با دستای خودت

كبوتری رو پر بده بجای من

حرم حرم، به یاد كربلام

قدم قدم، همیشه با شمام

تبش تبش، نفس نفس می گم

من فقط تو رو می خوام

حسین من حسین من

دنیای من، همیشه آشنای من

الهی كه بگیره باز دعای من

دوباره قسمتم شه كربلای تو

براتم و بده امام رضای من

حرم حرم، به یاد كربلام

قدم قدم، همیشه با شمام

تبش تبش، نفس نفس می گم

من فقط تو رو می خوام

حسین من حسین من